Η αλλεργία στο κόκκινο κρέας αποτελεί ένα σύνδρομο που σχετικά πρόσφατα παρατηρήθηκε, με ιδιαιτερότητες που το διαφοροποιούν από την τυπική τροφική αλλεργία. Αποτέλεσμα μιας προσεκτικής παρατήρησης το 2007 στις Η.Π.Α., αποτελεί μια άκρως ενδιαφέρουσα επιστημονική ιστορία. Το βασικό υπεύθυνο αλλεργιογόνο είναι ένας ολιγοσακχαρίτης,  η γαλακτόζη-άλφα-1,3-γαλακτόζη (α-γαλακτόζη). Εν συντομία, σε κάποιους ανθρώπους, ένας κρότωνας (τσιμπούρι) μπορεί να προκαλέσει μετέπειτα εμφάνιση αλλεργίας σε κάθε είδος κόκκινου κρέατος.

Πώς προκαλείται;

Ο κρότωνας μεταδίδει στον άνθρωπο την α-γαλακτόζη, η οποία ενεργοποιεί μια ανοσολογική απάντηση που καθιστά τον άνθρωπο αλλεργικό στην α-γαλακτόζη. Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι να προκαλείται στη συνέχεια αλλεργική αντίδραση, με βαρύτητα που ποικίλλει ανά περίπτωση, κάθε φορά που καταναλώνεται κόκκινο κρέας.

Το τσίμπημα προηγείται της εκδήλωσης αλλεργίας κατά αρκετούς μήνες, οπότε και ο ασθενής καταναλώνει κρέας κανονικά. Από τη στιγμή, όμως, που θα εκδηλωθεί η αλλεργία, κάθε φορά που θα τρώει κρέας θα προκαλούνται συμπτώματα. Η βαρύτητα των συμπτωμάτων αυτών μπορεί να ποικίλλει. Κάποιοι ασθενείς θα εκδηλώσουν ήπιες αντιδράσεις, συνήθως κνιδωτικές, ενώ σε άλλους μπορεί να εμφανιστούν μέχρι και συμπτώματα αναφυλαξίας (αλλεργικού σοκ).  

Υπάρχει τρόπος να διαγνωσθεί η αλλεργία στο κόκκινο κρέας; 

Χαρακτηριστικό του συνδρόμου αυτού είναι πως οι αντιδράσεις μπορεί να εμφανιστούν μέχρι και 6 ώρες μετά τη βρώση του κόκκινου κρέατος. Χρειάζεται, λοιπόν,  κατ’ αρχάς, ένα ιδιαίτερα λεπτομερές ιστορικό, προκειμένου να τεθεί η κλινική υποψία του συνδρόμου. Σε κάποιους ασθενείς η επιμονή κνησμού στο σημείο του τσιμπήματος αποτελεί προγνωστικό δείκτη μετέπειτα ευαισθητοποίησης στην α-γαλακτόζη. 

Το υπεύθυνο είδος κρότωνα μπορεί να ποικίλλει αναλόγως τη γεωγραφική περιοχή. Οι αρχικές παρατηρήσεις είχαν ενοχοποιήσει το Lone Star (Amblyomma americanum), αλλά μετέπειτα αναφορές κατέδειξαν διάφορα άλλα είδη.

Από τη στιγμή που τεθεί η υποψία, υπάρχει η δυνατότητα ειδικού μοριακού ελέγχου που προσδιορίζει την ύπαρξη στο αίμα του αντισώματος έναντι της α-γαλακτόζης. Τα αποτελέσματα των δερματικών δοκιμασιών στο κόκκινο κρέας, μπορούν να είναι αρνητικά, χωρίς αυτό να αποκλείει την ύπαρξη αλλεργίας. 

Έχω αλλεργία στο κόκκινο κρέας. Τι κάνω;

Οι ασθενείς με αλλεργία στο κόκκινο κρέας είναι σημαντικό να μην το καταναλώνουν, όπως και τα προϊόντα αυτού. Θα πρέπει να αποφεύγεται τόσο το χοιρινό κρέας, όσο και το μοσχαρίσιο, το κρέας αιγοπροβάτων, αλλά και των άλλων θηλαστικών (όπως λαγού, ελαφιού κ.α.). Α-γαλακτόζη εμπεριέχεται σε μεγάλη συγκέντρωση και σε ένα φάρμακο κατά του καρκίνου, τη σετουξιμάμπη (cetuximab), όπου οι αντιδράσεις εμφανίζονται άμεσα. 

Επίσης, α-γαλακτόζη περιέχουν και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλά ασθενείς με αλλεργία στο κόκκινο κρέας συνήθως τα καταναλώνουν χωρίς πρόβλημα. Σπανιότερα, ασθενείς με αλλεργία στο κόκκινο κρέας μπορεί να αντιδράσουν σε φάρμακα, εμβόλια και τροφές που περιέχουν ζελατίνη ή κολλαγόνο, αλλά και άλλα προϊόντα με α-γαλακτόζη. 

Οι ασθενείς με αλλεργία στο κόκκινο κρέας πρέπει να έχουν αγωγή αντιμετώπισης επεισοδίου αναφυλαξίας (συμπεριλαμβανομένης της αδρεναλίνης). Θα πρέπει, επίσης, να έχουν γραπτό πλάνο αναγνώρισης των συμπτωμάτων και να έχουν εκπαιδευτεί στη χορήγηση της αγωγής αντιμετώπισης. Νέα δήγματα από κρότωνες θα πρέπει να αποφεύγονται, καθώς έτσι συντηρείται η ευαισθητοποίηση. Σε επιτυχημένη αποφυγή, κάποιοι από του ασθενείς προοδευτικά θα μπορέσουν να ξαναβάλουν το κόκκινο κρέας στη διατροφή τους, με την καθοδήγηση του Ιατρού τους.